12 t/m 15 oktober
Door: Jp
15 Oktober 2018 | Ecuador, Baños
Als we opstaan is het fris. Graadje of 10. Het zonnetje schijnt en in de zon stijgt de temperatuur snel. Het beloofd een mooie dag te worden. We gaan eerst naar een wellness ochtendje ervan maken. Gaan naar de thermale warmwaterbronnen van Papallacta. Deze liggen tussen 2 vulkanen in. Maar eerst moeten we nog stijgen naar 4100 meter om vandaar weer te dalen naar 3400 meter. De baden liggen in een prachtige omgeving midden in de natuur. Omgeven door mooie bloemen en planten waar verschillende kolibries gespot worden. Er zijn 8 verschillende warmwater baden van heet tot heel erg heet en natuurlijk enkele koude baden. We blijven hier 1,5 uur. Lekker relaxed gaan we lunchen. Tijdens de lunch begint het te regenen. Het weer in Ecuador kan in 5 minuten van heel mooi veranderen in heel slecht.
Op de lunch moeten we lang wachten maar smaakt uitstekend. We gaan weer met de bus verder richting het Amazone gebied. Onderweg maken we nog een stop bij een kolibrie tuin. In kan je normaal gesproken 18 verschillende kolibrietjes spotten. Door de regen zijn er iets minder. Wat een klere beesten om te fotograferen. En dan nog die regen erbij.
We rijden door naar onze lodge in Tena. Moet een prachtige plek zijn maar het is al donker dus kunnen maar weinig zien. Wat we er wel van kunnen zien is heel mooi. Alleen bij de receptie en restaurant is er elektriciteit dus licht en daar ziet het er top uit. We worden met olielampjes naar de kamer gebracht. Hier is geen electriciteitsnet dus moeten we het doen met de olielampjes. En de zaklampen die we bij ons hebben. We hebben een Lodge aan het water midden in de rimboe. Onder ons liggen Leonie en Willeke. Wij boven. Alles is open en voorzien van gaas tegen de muskieten. Een rieten dak hebben we dus dat beloofd enkele tropische verrassingen. De eerste wordt snel gespot. Een schorpioentje. Deze wordt vakkundig en diervriendelijk verwijderd. Niet veel later valt er een kakkerlak of iets van een tor-achtig iets naar beneden. Ook deze wordt vriendelijk verzocht om op te rotten. Gelukkig hangen er klamboes die we snel installeren. Tijd voor het diner. Dit is inclusief dus eten wat de pot schaft. Kregen een lekker soepje, snitzel ( volgens hun) was een stukje varkensvlees met groenten en fruit na wat op stoofpeertjes leek. Na nog wat gezellig na gebabbeld te hebben gaan we naar bed. Gelukkig zien we geen rare beesten. Wil niet zeggen dat ze er niet zijn. Snel onder de klamboe en ogen dicht. Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De rivier maakt een hoop lawaai en het is ook behoorlijk warm. We liggen veel te draaien.
Zaterdag 13 oktober
We zijn weer eens op tijd wakker. Het was warm en het lawaai van de rivier was ook niet echt rustgevend. Om zes uur wordt het licht. Dan er maar uit , douchen en van de mooie omgeving gaan genieten. Het is bewolkt maar nog droog. We zitten midden in de jungle maar de dieren zijn nog niet wakker. Enkele grote vogels in de boomtoppen en een paar hele grote slakken. Toch is het genieten hier. We gaan ontbijten en het begint langzaam aan te regenen. Dit gaat over in een tropische bui. Dit beloofd niet veel goeds als we straks met de kano naar een indianen marktje gaan. We krijgen poncho’s en sommige die geen goede wandelschoenen hebben krijgen regenlaarzen . Gelukkig de kano is overdekt. Maar doordat de zijkanten open zijn worden we toch nog nat. Gelukkig klaart het langzaam op. Bij het marktje ( midden in de rimboe) zijn ook regelmatig cappucijner aapjes te spotten. Helaas vandaag dus niet. We varen door naar een opvangcentrum van dieren die normaal gesproken in het Amazone gebied leven maar die als huisdier zijn gehouden. Deze proberen ze tzt weer terug te zetten in de jungle. De anaconda was helaas goed verstopt, verder hadden ze heel veel papegaaien die vreselijk tekeer gingen en ook tapirs , zwijnen , apen etc etc. Dit opvangtehuis wordt gerund door vrijwilligers door heel Europa. Wij werden door een jonge knaap rondgeleid die uit Duitsland kwam.
We varen weer door tot een plek waar de lunch geregeld was. Gewoon ergens aan de oever. De nasi hadden ze mee en dat smaakte prima.
Na de lunch gingen we een wandeltocht maken over een klein eilandje waar we kleine kaaimannen zagen en een zeldzame vogel spotte. De Hoatzin vogel ook wel de stinkvogel genoemd.
De gids wijst ons ook nog op de kogelmier . Deze mier is ong. 2 cm groot en als deze je bijt doet dit vreselijk zeer en de pijn kan wel 24 uur duren. Oppassen dus.
Na de wandeling gaan we nog naar een indianen community waar we te zien krijgen hoe ze een speciaal drankje Chicha ( amazonebier) maken van de yuca wortel. Hoe langer ze het laten gisten hoe sterker het wordt. T/m 3 dagen wordt het ook door kinderen gedronken, 4 t/m 6 dagen gisten bevat het +/- 12 % alcohol en laat je het langer gisten kan het oplopen tot zo’n 40% alcohol. Dit drinken die gasten hier iedere dag.
Onze gids had op de lokale markt ook nog de jungle lekkernij gekocht. Rupsen. Deze leven onder de schors van een bamboe soort. Je kan ze levend eten maar dan moet je goed kauwen. Iedereen bedankt. de gids prikt ze op een saté stok en legt ze op het vuur. Veel zout erop en we kunnen proeven. Gonny en ik bedanken. Diegene die ze wel proeven zeggen dat ze naar spek smaken. Als dat zo is nemen wij wel een speklapje.
Hierna varen we terug naar onze lodge.
Het is ondertussen half 6 en tijd voor een borrel. De openhaard staat aan en we genieten met z’n allen nog een beetje na. De groep is leuk en iedereen kan goed met elkaar overweg.
Het diner bestond uit een goed gevulde soep en kip gevuld met spinazie.
Als toetje stond chocolade op het menu. Daarvoor moesten we met z’n allen naar de openhaard. Daar werden cacao bonen gebrand die wel zelf moesten pellen. Daarna werd dit gemend met melk en een behoorlijke hoeveelheid suiker en kaneel. Lekker verse chocolade werd er gemaakt. Er werden lange vingers gebracht en vers fruit dat we in de chocolade konden stoppen. Lekker zo’n toetje. Het is gelukkig minder warm en slapen zal daardoor beter gaan
Zondag 14 oktober
We verlaten de jungle lodge en gaan richting Baños. De toegangspoort tot de Amazone. Een reisdag met enkele stops. De eerste is bij de Pailon del Diablo ( Ketel van de duivel) . Hier kunnen we naar toe lopen. Een kleine maar krachtige waterval en als we dicht bij staan worden we ook behoorlijk nat.
De tweede stop is bij de Casa del Arbol waar we op een vulkaan uitkijken en over de vallei kunnen schommelen.
De laatste stop is de meest spannende stop. We kunnen gaan tokkelen. Als een soort superman liggend aan een stalen kabel naar beneden vliegen. Een stuk van een kilometer dat je in 70 sec. aflegt. Je vliegt over het ravijn , de rivier en onderaan de ravijn wordt je opgevangen.we krijgen een tuigje op en worden goed vastgemaakt. Adhv je gewicht krijg je instructies waar je je armen moet spreiden zodat je op tijd afremt. Gonny twijfelt. Ik ga de beugels in en hoppa. Een geweldige ervaring en zeker niet eng. Eenmaal beneden moeten we wachten tot er 8 man zijn en kunnen we met een truck terug gebracht worden. Eenmaal terug staat Gonny al met een tuigje om klaar. Ze gaat toch. Kan ik nog snel foto’s van haar maken. Zie aan haar gezicht dat ze net niet helemaal gerust op is. En hop daar gaat ze. Als ze eenmaal terug is straalt ze en welke eigenlijk nog een keer.
1 iemand uit de groep remt waarschijnlijk te laat en stond er beneden de jongen die hem moest opvangen niet op te letten. Hij kwam daardoor in de laatste noodopvang terecht. Dan maak je toch wel een flinke smakker. Gelukkig liep alles goed af. Kan hij thuis weer stoere verhalen vertellen.
Baños is een leuk plaatsje. Veel restaurantjes en barretjes. Helaas zijn op zondag de barretjes al vroeg dicht. Goed gegeten in een steakhouse en de dag is weer voorbij
Maandag 15 oktober
Vandaag hebben we een vrije dag. Je kan hier wel van alles ondernemen. Wij besluiten om er een relax dagje van te maken. Laat ontbijten , daarna een beetje door het stadje slenteren. Lekkere cappuccino drinken. Op de lokale markt tussen de indianen een verse fruitdrank halen. En enkele souveniertjes kopen. Tegen drieën zijn we weer terug en kunnen we alles voorbereiden voor morgen. Dan gaan we naar 4800 meter hoogte en kunnen we zelfs tot 5.000 meter hoogte. Omdat we s’avonds laat dan in onze lodge aankomen en de volgende dag weer vroeg vertrekken wordt ons gevraagd om een klein tasje te vullen met de noodzakelijke benodigdheden zodat de grote koffers in de bus kunnen blijven. Aangezien we straks nog even gaan borrelen doen we het nu dan maar. Kan maar klaarliggen.
Ook hebben we weer eens WiFi en kan ik weer een verslagje sturen.
-
16 Oktober 2018 - 05:30
Teaka:
Dat klinkt als een heeeeeerlijke vakantie! Volop genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley