27 t/m 30 oktober

Donderdag 27 oktober
Vandaag een kort ritje. Slechts 270 km. We gaan van Esquel naar Bariloche. Onderweg stoppen we bij het nationale park Los Alerces. Dit is een park dat bekend staat om haar bomen. De Patagonische cipressen. We maken hier een wandeling langs enkele meren met prachtige uitzichten. Er was aangegeven dat het nogal fris kon zijn dus meerdere laagjes aan kleding aan. S' Ochtends was het idd fris maar na een half uur ging het eerste laagje al uit. Niet veel later ook het tweede laagje. En na een uur zelfs ook het derde laagje. Liepen gewoon in een t- shirtje. Normaal rond deze tijd is het hier tussen de 10 a 15 graden. Nu was het eind van de middag gewoon 30 graden. En de hele dag een strak blauwe lucht. We worden verwend met het weer.
Eind van de middag komen we aan in Bariloche. Een knus toeristisch plaatsje waar na de tweede wereld oorlog veel foute Duitsers zijn gaan wonen. Je kan hier zelfs een boekje met route kopen zodat je langs de huizen van deze Duitsers kan lopen. Dat hebben we niet gedaan en zijn even door het stadje gaan lopen. Heeft idd veel Duits , Zwitserse invloeden. Je kan hier zelfs met een St Bernard op de foto. Is ook een stadje van de chocolade. Mega veel winkeltjes waar je chocolade kan kopen. En bij meerdere winkels staan ze buiten met stukjes om te proeven. Dit is al voldoende.
Vandaag geen grote stukken vlees maar een lekkere pasta bij de Italiaan.

Vrijdag 28 oktober
Dit keer staat er een boottocht en een wandeling naar een waterval op,het programma. We varen over het Nahuel Huapi meer. Een tocht van ruim een uur. Het uitzicht moet vergelijkbaar zijn met die van de Noorse fjorden. Ik kan daar niet over oordelen want wij zijn nog nooit in Noorwegen geweest. Maar het uitzicht was idd schitterend. Hoge besneeuwde bergtoppen , enkele watervallen en gewoon mooie natuur. Na een uur varen stappen we uit om een flinke wandeling door dit gebergte te maken. Het leek wel of de Nordic walking club mee was. De oudjes gingen meteen bij het begin op zoek naar stokken. Op zich prima maar wel levensgevaarlijk. Ze blijven over achter haken , slaan met de stokken naar achteren zonder op te letten. Dus op gepaste afstand van de "oudjes" blijven. Tijdens de tocht komen sommige van de 60+ers een beetje los. Gelukkig maar.
We komen langs verschillende meertjes en een grote waterval. Op het einde lag er een strak blauwe lagune waar we gingen lunchen. Alles natuurlijk zelf meegenomen want hier is verder niets. Veel wildlife valt er hier niet te spotten. Wat er zit , zoals Poema's , herten , condors etc laten zich vandaag niet zien. Maar van de uitzichten en de natuur kunnen we ook genieten. Tegen zessen waren we weer terug in het hotel. De avond werd afgesloten met een goed stukkie vlees , bier en prietpraat.

Zaterdag 29 oktober
Vandaag hebben we onze eerste binnenlandse vlucht. We vliegen van Bariloche naar El Calafate. Van hieruit zullen we de komende dagen naar El Chaltén gaan om wandelingen te maken in het granieten Fitzroymassief en een gletsjertocht gaan we hier doen. Hier zullen de meeste 60+ niet aan deelnemen. Doordat de gletsjer flink is gesmolten zullen we het eerste gedeelte over de rotsen moeten klimmen. Dit is niet geschikt voor mensen die niet stabiel op de beentjes staan. En die zitten er wel een paar tussen. Maar eerst hebben we nog een halve dag in El Calafate. Het is een klein gezellig dorpje dat aan een meertje ligt. Aan de meer ligt een vogelpark waar ook flamingo's zitten. Vanuit het hotel is het een kwartiertje lopen naar het centrum. Maar dit wordt iets langer. Door de harde wind komen we in een zandstorm terecht waardoor we niet de kortste weg nemen. Uiteindelijk komen we na ruim een half uur in het centrum. Na de koffie gaan Gonny en ik nog na het vogelpark geweest. Mooie foto's kunnen nemen van de flamingo's. Op de terugweg nog snel een pastaatje gescoord want het bleek dat ze in het hotel vandaag de kok vrij hadden gegeven. Tja dat zijn dingen die hier blijkbaar kunnen. Verder een lekker rustig dagje.

Zondag 30 oktober
Is weer een vroegertje vandaag. 6 uur gaat de wekker. Gaan met het openbaar vervoer naar El Chalten. Heb geen medelijden met ons. Deze bus is luxer dan de andere bussen die we gehad hebben. We rit duurt een uurtje of 3,5 en rijden door een mooi landschap. Grote uitgerekte Patagonische steppe waar we doorheen rijden met op afstand het Andes gebergte met besneeuwde bergtoppen. We zien een aantal Guanaco's , een soort Lama, en de Nandu, de Argentijnse variant op de struisvogel. Ook zie we al een paar Condors vliegen. De middag besteden we aan een relatief korte maar pittige wandeling. Stijl omhoog naar een Condor uitkijk plaats. Er staat een zeer harde wind wat het nog lastiger maakt. Eenmaal boven zien we geen Condors. Als we aanstalten maken om weer te gaan vertrekken zit er plots 1 Condor vlak boven ons. Maar voor we het weten is deze ook weer heel ver weg. Op de weg terug worden we aardig gezandstraald. Maar er wacht ons ook een verrassing. Terwijl we bezig waren om een variant op het roodborstje op de foto te zetten dook er plotseling een gordeldier op. Dit was wel het kers op de taart. Met een goed en voldaan gevoel terug waar we een lekker Quilmes gepakt hebben. Oftewel een lekkere pot bier. De avond sluiten we af met nog meer bier en natuurlijk een steak.