De eerste week

Maandag en dinsdag 16 en 17 okt.

De vliegreis is zonder vertraging verlopen. Matoke tours had ervoor gezorgd dat de hele groep vooraan zat net na de business class. Extra beenruimte hadden we daardoor en konden we snel het vliegtuig uit in Nairobi waar we een overstap hadden. Ook deze overstap verliep zonder problemen.
Op,het vliegveld van Lusaka stond Nicole ons al op te wachten. Nog even wat Zambiaanse Kwacha’s pinnen en rond half 11 waren we op onze eerste logde “Pioneer camp” . Een mooie plek om de eerste dag rustig te acclimatiseren.
De temperaturen zijn al meteen lekker. Bij de landing al boven de 30graden en s’middags liep dit op tot een graad of 37. Goed weer voor een siësta.
Rond half 7 verzamelden we ons bij het kampvuur. Ja zelfs bij deze temperaturen maken ze een kampvuur. We maken kennis met onze rangers die ons de komende 10 dagen gaan begeleiden. Hier krijgen we te horen dat we morgen om 5.30 gaan vertrekken. Dus de avond zal niet lang duren.
Na een goed diner gaan we terug naar de “ cottage” . Het is een mooi groot huis met een rieten dak en waar het redelijk open is. De eerste spinnen zijn al gesignaleerd. Ook de eerste vlekken op de muur van wat ooit een spin was hebben we nu ook gezien. Ach dat hoort erbij. Gelukkig hebben we een goede klamboe. Morgen staat ons een zware reisdag te wachten. Gaan richting Kapicha. Een rit van 750 km waar we naar verwachting 12 uur over doen.

Woensdag 18 oktober
We vertrekken om 5.45 richting de hot springs van Kapicha. We vertrekken bewust zo vroeg omdat we een zeer lange reisdag hebben en we voor de drukte voorbij de hoofdstad Lusaka willen zijn. Daar wil je in de hitte niet in de file terecht komen. Alles verloopt goed en we zijn snel voorbij de hoofdstad. Nu is het bijna 700 km over een van de 2 snelwegen van Zambia. Deze gaat van het zuiden naar het noorden door tot Tanzania. Het landschap wordt steeds mooier hoe verder we van de stad af gaan. Bosachtige gebieden en steppe achtig terrein wisselen elkaar af. Soms rijden we door wat “dorpjes” wat niet meer is als een verzameling huisjes. De meeste zijn wel gebouwd van steen maar toch zijn er nog steeds veel plaggenhutten. Het gebied waar we heen gaan is niet toeristisch. In sommige gebieden komen niet meer dan 200 toeristen per jaar. Dus als wij met onze groep van 12 man aankomen is dit toch wel een bezienswaardigheid. Ook hier zijn net als in de andere Afrikaanse landen die we bezocht hebben , de mensen zeer vriendelijk. Ze zwaaien en ze lachen en groeten ons hartelijk. Dit is toch wel een heel andere wereld als waar wij in leven. De reis blijkt toch iets langer te duren dan de 12 uur die gepland waren. Om 19.00 uur gingen we van de snelweg af. Nog 40 km off road naar de plaats van bestemming. Dit zou normaal gesproken een uur duren. Maar om 18 uur is het in Zambia pikkedonker en onze chauffeur deze rit voor het eerst maakte en niet wist waar het was en de andere auto even “ vergeten” was om te wachten nam hij in de middle of nowhere een verkeerde afslag. De weg werd steeds lastiger , hobbeliger totdat hij erachter kwam dat we verkeerd zaten. Dan maar draaien midden in de jungle. Dat is best lastig met een aanhanger achter een verlengde terreinwagen. Maar alles is goed gekomen en kwamen we om 21.00uur aan op de locatie. Snel eten want we hadden ondertussen flink trek gekregen. De Lodges waar we zaten zien er top uit. Ruim opgezet en doordat je in de jungle zit heb je ook bezoek van het gebruikelijke ongedierte. Wederom enkele vlekken op de muur gezet door het pletten van muggen , spinnen etc. Volgens de eigenaresse van de lodges zullen we morgen verrast zijn van de mooie omgeving. Moet een prachtige tuin aan het water zijn. Dat horen we als we willen gaan slapen. Blijkt alles vol met kwakende en brullende kikkers te zitten. En lekker geluid om mee in slaap te vallen.

Donderdag 19oktober
De wekker staat om 6.15. Een keertje uitslapen. Maar helaas. De kwakende kikkers hebben en plek afgestaan aan de zingende en fluitende vogels. Deze beginnen rond 5 uur wat lekker wakker worden is. Na nog wat te hebben liggen draaien staan we om 6 uur op. En idd als we de deur van logde opendoen is het een klein paradijsje. Een prachtige tuin aan een rivier. Snel douchen en aankleden zodat we voor het ontbijt nog even kunnen rondlopen.
Na het ontbijt vertrekken we naar landgoed Swiwa Ngandu. Hier staat een landhuis van een Engelsman die zo’n 100 jaar geleden veel betekent heeft voor Zambia. De tuin en omgeving zijn prachtig. Het huis is een beetje vergane glorie. De historie en het verhaal hierachter zijn leuk om te horen. We maken nog kennis met de kleinzoon van Sir Edward of Sir Charles. Ben even de naam kwijt. Hij heeft ons tevens een kijkje gegeven in een mais fabriek en ons verteld over zijn 1600 koeien die hij heeft. Hij geeft ook aan waar we in de buurt nog een goede plek is om wild te spotten. Eerst rijden we nog naar een meer waar we de eerste impala’s en andere gemsen ( hertenachtige dieren) zien.
Onze chauffeur is ook een goede spotter en ziet verschillende vogels op grote afstand. We zijn blij met onze vriend die ons weer veilig terug brengt naar onze lodge.
Na de lunch hebben we een relax middagje. Bij de lodge zit een hot spring. Een natuurlijke warmwaterbron zorgt voor 40 graden warm water. Lekker badderen. S’middags nog een korte vogeltocht gedaan terwijl Gonny nog bleef badderen.
Moe maar voldoen liggen we rond 22 uur in ons mandje naar een kikkerconcert te luisteren. Morgen een 6 uur durende reisdag. Maar geen vervelende , want na 2 uur wordt het al een “ en route” safari. Oftewel we gaan wild spotten.

Vrijdag 20 oktober
Tegen 8 uur vertrekken we richting north luangwa. Een rit van 6 uur door de natuur. Een mooie en hobbelige rit. Zoals in veel delen van Zambia zie je ook hier veel stukken die verbrand zijn. Dit wordt gedaan om er landbouwgrond van te maken. Vlak voor de regentijd begint branden ze stukken plat en de as zorgt ervoor dat de grond vruchtbaar wordt. Dit kunnen ze goed reguleren maar het blijft toch een vreemd gezicht. Na 3 uurtjes rijden komen we aan bij de poort van het Nationale park north Luangwa. We hadden gehoopt hier al het een en ander te kunnen spotten maar door de hitte en de droogte verzameld het meeste wild zich rondom de drinkplaatsen. Het eerste gedeelte waar we doorheen rijden is vreselijk droog en meer dan 3 Zebra’s en enkele vogels zien we niet. Dit bewaren we dan maar voor later.
Bij aankomst in Buffalo Camp zien we dat dit aan het water ligt. Een prachtige plek waar we zeker dieren gaan zien. Buffalo Camp is een plek midden in de natuur wat er maar enkele maanden per jaar kan zijn. In de regenperiode kan je hier niet komen. De hutten zijn zeer basis maar de ligging maakt alles goed. De hutten liggen aan de rivierwand en zijn gedeeltelijk gemaakt op palen. En bestaan uit een rieten dak en 3 rieten zijwanden. De achterkant heeft een rieten reling en de rest is open. We hebben een prachtig uitzicht over de rivier.
Verder is er een buiten douche en toilet.
Tegen 17 uur gaan we wat drinken bij de “bar” en genieten van het uitzicht. Er staan enkele impala’s aan de waterkant te drinken. Even later verschijnt er ook een olifant. Het is nog redelijk stil aan de waterkant. Op afstand zien we wel meer olifanten. Aangezien het hier rond 18 uur al donker wordt zien we niet veel meer. De manager van Buffalo Camp geeft tijdens het eten aan wat we vannacht kunnen verwachten. Als eerste komen er sowieso 2 olifanten in en om het kamp. We mogen ook geen schoenen buiten laten staan want er lopen regelmatig hyena’s naar het kamp en deze zijn dol op schoenen. Ook leeuwen , wilde zwijnen en andere dieren kunnen in de buurt zijn en even langskomen. Als we naar onze hut willen mogen we nooit alleen gaan. Altijd onder begeleiding van een medewerker. Eenmaal op de kamer mogen we er ook niet zomaar uit om rond te gaan lopen. Dit mag alleen als het licht is.
Terwijl de manager aan het vertellen is zien we dat 1 olifant al de rivier aan het oversteken is. Eenmaal overgestoken verdwijnt hij uit het zicht. Na 15 minuten staat hij plotseling aan de andere kant van het kamp. Hoe log deze dieren ook zijn je hoort ze bijna niet. De olifant staat op nog een 10 meter van ons aan een boom te trekken. We moeten allemaal binnen een omheining gaan staan. Ik weet niet of dit de olifant daadwerkelijk gaat tegenhouden. Maar we doen het maar. Ze zijn er blijkbaar niet gerust op omdat onze aanhanger/keuken op de normale doorgaans plek staat. Het gaat allemaal goed en de olifant verdwijnt weer. Toch blijkt hij 10 minuten later zomaar uit het niets weer voor ons te staan. Ook nu gaat alles goed.
Na het eten nog even nakletsen en de manager geeft ons nog enkele laatste tips voor de de nacht. Als we iets horen , rustig blijven ,niet naar buiten gaan, niet over de reling hangen , niet in de olifant zijn ogen schijnen.
Eenmaal in onze hut zien we dat er aan de overkant meerdere olifanten staan. Foto’s nemen is er niet bij. Te donker. We gaan proberen te gaan slapen. Het is nog gruwelijk warm. Overdag was het 42 graden en het is niet veel afgekoeld. Ondanks de hitte en een klamboe gaan we ook onder een laken liggen. Tja midden in de rimboe moet je je beschermen tegen de muggen en ander klein “wild”. We liggen te draaien en te zweten en luisteren ondertussen naar de geluiden van de natuur. Er lopen olifanten maar wat er nog meer loopt weten we niet. We horen van alles en het komt ook steeds dichterbij. Het schuurt ook langs onze rieten muren. Na een kwartier gaan we er toch uit. Moet weten wat er zit. Blijkt er een olifant naast ons hutje te staan. Na even te hebben gekeken gaan we toch maar weer naar bed. Ondanks de hitte vallen we in slaap maar na verloop van tijd worden we toch wakker. We horen leeuwen brullen, hyena’s “lachen” , de olifanten zijn nog in de buurt. Wat een geluiden en we kunnen niets zien. Ik hoor ook nog een ander apart geluid. Dit blijkt achteraf het gesnurk van een van onze mede reizigers te zijn. Het is een fascinerende nacht. Een geweldige ervaring zo buiten in de natuur te slapen , niets te zien en van alles te horen.

Zaterdag 21 oktober,
Rond 5 uur worden we weer gewekt door de hyena’s. Het wordt al licht en we zien ze aan de overkant van de rivier rennen. De rest van de dieren is verdwenen. Om 6 uur beginnen we vandaag aan de wandel safari. Iedereen is er al om half zes en de ervaringen van de nacht worden gedeeld. Ik blijk niet de enige te zijn geweest die Mark ( de snurkende reiziger) te hebben gehoord.
We rijden richting de plek waar we de wandelsafari gaan beginnen. Komen onderweg nog de olifant ( Charlie genaamd) tegen die ons vannacht heeft wakker gehouden. Als we door willen rijden krijgt onze gids te horen dat er leeuwen zijn gespot. We kunnen of gaan lopen en de leeuwen laten schieten of we gaan met de auto de andere kant op om de leeuwen te gaan zien. We kiezen voor het laatste. We rijden richting de plek waar ze gespot zijn en kunnen van een afstandje de leeuwen zien. Ze blijven niet lang op hun plek en verdwijnen al snel in het riet. We rijden terug naar de plek waar de wandelsafari gaat beginnen en krijgen daar onze briefing van de do and don’t van de wandelsafari. Er gaat ook een Ranger mee die bewapend is. Dit mag alleen gebruikt worden om de dieren af te schrikken. We moeten dicht bij elkaar blijven en in een lijn achter de Ranger aanlopen. Als we willen beginnen zien ze op een afstandje 2 leeuwen. Een koppeltje die bronstig zijn. De Ranger durft het aan om dit lopend van dichtbij te gaan bekijken. Langzaam en met een bepaalde spanning lopen we in de richting van de leeuwen. Na een minuut of 10 lopen zien we het mannetje plotseling vlak bij in de bosjes staan. Hij staat met zijn kont in onze richting en blijkbaar is hij banger van ons dan wij voor hem en hij verdwijnt al snel in de bosjes. Hem zien we niet meer terug. Zijn wijfje ligt ook vlakbij in de bosjes maar loert op ons. De Ranger staat met zijn geweer klaar voor het geval dat. Maar dit is niet nodig. Het wijfje is lastig te zien maar een van de andere heeft een goede kijker bij zich waardoor we de leeuwin goed kunnen zien. Op een meter of 7 ligt deze van ons af. Als ze aanvalt hebben we geen schijn van kans. Maar ze blijft rustig liggen. We laten ze verder met rust. Niemand wil in de paartijd gestoord worden. Dit was toch wel een mooie start van de wandelsafari. Onze Ranger werkte nu ruim 2 maanden in dit gebied en had nog nooit te voet zo dichtbij leeuwen kunnen komen. Verder zien we veel vogels , impala’s, Kudu’s. We sluiten af bij een hippo pool. Hier liggen de Nijlpaarden en krokodillen. Was toch wel een hele mooie ervaring om deze wilde dieren met een wandelsafari te gaan spotten. Als we terug gaan hebben onze begeleiders ervoor gezorgd dat ons ontbijt gedaan gaat worden in het water. Gelukkig zitten hier geen krokodillen en genieten we van ons ontbijt.
Tegen 11 uur zijn we terug en hebben een paar uur om te relaxen. S’middags hebben we een game drive. Met de jeep gaan we op zoek naar wild. Tijdens deze game drive zien niet erg veel. Vogels , impala’s , en ander klein grut. Het is niet altijd feest. We genieten van de zonsondergang met een drankje voordat we met de nacht game drive verder gaan. Hier zien we de olifantsmuis. Dit is 1 van de “small five”. Daarnaast enkele genet katten. Daar bleef het bij. Al met al een mooie score voor vandaag. Tegen tienen liggen we in bed. Het nadeel van onze open hutten is dat als je het ligt aandoet alles onder de vliegjes en muggen zit. Doe je het licht niet aan dan zie je niets. Voordat we eenmaal goed en wel liggen horen we de leeuwen al brullen. Wat gaat dat vannacht allemaal wel niet brengen. Er gebeurd weinig en we vallen dan ook snel in slaap. Ik denk nog geen uur later begint het feest. Eerst meerdere hyena’s die aan zingen zijn naar elkaar. Dan plotseling horen we gebrul , geren, en dieren die door het water rennen. Vlak daarna horen we meerdere hyena’s die brullen , joelen , lachen etc. De specifieke geluiden van de hyena. Ook horen we de leeuw brullen. Ik ga uit mijn bed om te kijken wat er is. Ik hoor van alles maar kan helaas niets zien. Maar het geluid alleen al is indrukwekkend. Ik kruip weer in mijn bed en val met deze geluiden toch in slaap. Worden wel meerdere keren wakker maar liggen dan te genieten van dit moois.

Zondag 22 oktober.
Ook vandaag moeten we vroeg ons bed uit maar dat is geen probleem. Om 5 uur wordt het licht. Rond deze tijd begint er naast onze hut langzaamaan het gezoem. Lijkt wel of er eerst 1 mug langs je hoofd zoemt en dat dat geleidelijk aan meer muggen worden. Blijkt een bijennest naast onze hut in de boom te zitten. De bijen gaan blijkbaar vroeg aan het werk.
Om half zes is het ontbijt en krijgen we te horen dat vannacht een leeuw een impala gedood heeft en dat de hyena’s de prooi hebben afgepakt. Dit spektakel heeft dus voor onze hut afgespeeld zonder dat we er maar iets van konden zien. Was wel een mooi hoorspel.
Vandaag verlaten we north luangwa en gaan naar zuid luangwa. Moet een van de mooiste natuurgebieden van Afrika zijn. Maar eerst moeten we 300 km afleggen over zandpaden. Verwachte reistijd 12 uur.
Het is een mooie , vermoeiende rit door de natuur. Onderweg zien we niet veel dieren maar het gebied is op zich al mooi. Je ziet wel dat het al lang niet geregend heeft. Alles is kurkdroog.
Ik heb nog niets verteld over onze medereizigers. Heb dit bewust gedaan omdat ik ze eerst beter wilde leren kennen. Zijn met 12 man , daarnaast is Nicole mee van Matoke tours als reisbegeidster. Haar kennen we al van onze Madagaskar reis. Er zijn 2 chauffeurs mee die tevens rangers zijn. Verder is er een kok die gedurende de eerste 10 dagen van de reis voor ons kookt. Dit is gedaan om kosten te besparen anders is Zambia niet te betalen als je dit door de lodges laat regelen. Ook is de eigenaar van de chauffeurs mee. Het is de eerste keer dat hij met Matoke tours samenwerkt en wil zeker weten dat alles goed gaat. Hij is een Italiaan die al 8 jaar safari’s begeleid in Zambia.
De chauffeurs zijn toffe gasten en weten ook er veel. Hun baas is een flapdrol. Hij regelt wel dingen maar is niet echt sympathiek. Dat vinden de meeste uit de groep maar zolang hij alles goed regelt is het prima. Nicole is een leuke meid die de reis mag begeleiden omdat ze voor Matoke de Zambia reizen heeft opgezet en deze reis zoals die nu wordt gedaan ook voor hun nieuw is.
Dan de rest van de groep. Veel gepensioneerden die allemaal al veel reizen gemaakt hebben, dus er worden veel ervaringen uitgewisseld. Daarnaast 2 mannen die alleen reizen. Deze slapen bij elkaar op de kamer. Een van hun is de snurkende medereiziger Marc genaamd. Een douanier en Belg die een vogelaar is en heel veel weet van vogeltjes. Hij ligt met John op de kamer. Een gezellige Brabander uit Gilze. Ook een vogelaar.
Een stel komt uit Groningen , Dinny en Eljo. Aardig stel. Is voor hun de eerste echte safari reis dus die vinden alles mooi. Dan hebben we Ella en Ruben. Komen uit Zeeland. Zijn denk ik de oudste. Hebben ook al veel gezien. Ella is een beetje bang voor dieren. ?????? En dan toch op safari gaan? Zij was dus niet echt blij met 2 nachten en bezoek krijgen van olifant Charlie naast haar hut. En dan treft ze ook nog een slang aan in haar toiletpot.
Klaas en Magda komen uit de buurt van Amersfoort. Zijn van onze leeftijd. Leuke lui waar we het goed mee kunnen vinden.
Het meest aparte stel van de groep zijn toch de Belgen Mark en Magda.
We hebben dus 2 x een Mar(c)k en 2x een Magda.
Mark en Magda zijn een bijzonder stel. Beide vogelaars dus over vogelkennis hebben we niet te klagen. Mark en Magda maken zich nergens druk over. En zeker Mark niet. Ik kan zijn humor wel waarderen en ook met hun klikt het dan ook.
Dit zijn dus onze medereizigers. Een mooi groepje.

Verder met de reis. Tegen 17 uur komen we in de buurt van onze lodge waar we 3 nachten zullen blijven. We stoppen eerst nog even in een klein plaatsje waar de laatste boodschappen gehaald worden . Nog een kwartiertje en dan zijn we op de plaats van bestemming. Maar in deze 15 minuten zien we een groep wilde honden liggen. Deze hebben wij nog nooit eerder gezien. Zebra’s , giraffen , olifanten , buffels , teveel om op te noemen. En dit is nog buiten het park. Dat beloofd wat.
De lodges zijn goed. Ruim en comfortabel en midden in de natuur. Bij de lodge lopen olifanten dus dat kan vannacht weer leuk worden. Als we bij onze lodge aankomen moeten we even wachten op de koffers. In de tussentijd lopen er gewoon 4 olifanten langs onze lodge. Waanzinnig gewoon. We zijn een week onderweg maar dit is nu al een top reis.