Zaterdag 9 november

Om 8 uur begint onze actieve dag. Als we van te voren geweten hadden wat ons te wachten stond weet ik niet of we hieraan begonnen waren. Achteraf gezien was het wel een goede dag maar wat hebben we afgezien.
We begonnen aan de klim naar " little Adams peak" . Dit is een bergtop van waaruit je een fantastisch uitzicht moet hebben. Daar gaan we dan ook voor. Het begin van de tocht valt best mee. Maar hoe hoger we komen hoe lastiger dat deze wordt. Steeds steiler en het laatste stuk wordt een soort trap lopen. Alleen zijn de treden niet gelijk aan elkaar. Na menige stop en veel water drinken komen we boven. Niks geen fantastisch uitzicht maar groen en geel voor de ogen. Dit duurde even voordat dit was weggetrokken maar toen bleek het uitzicht wel degelijk fantastisch te zijn.
Gelukkig gaat naar beneden makkelijker.
Onze gids Sisira vroeg of we nog naar een tempel en een grot wilden. Geen probleem. Hijzelf was nog nooit zelf naar de grot gelopen. Voorheen was er geen goede weg naartoe en moesten de mensen met een tuktuk. Nu de auto wel in de buurt kon komen kon hij dus mee. Niet wetende wat hem te wachten stond. Wij hadden goede schoenen aan. Hij een paar slippertjes.
Een paar lokalen wezen hem de weg. Volg dat pad maar. Wij de berg op. Een steil pad dat al snel over ging in een euhh ..... noem het maar trap. Het leek op iets dergelijks alleen was te zien dat hier maar weinig toeristen kwamen. Bijna volledig dicht gegroeid was de trap. We hadden ook geen idee hoe ver het was en dat was maar goed ook. Wat een $#£<\}""/-, eind. Eindelijk bereiken we de grot. Het is dat er een verhaal achter zit dat daar iemand gewoond heeft. Een zekere Sita. Het hele verhaal weet ik niet meer. En toen weer terug. Voor de zekerheid hebben we het aantal treden geteld. 714 stuks maar liefst. Als we hier niet van afvallen. Daarna ook nog de tempel bekeken. Deze lag gelukkig niet ver uit de buurt. Hier was een knaapje , niet ouder als een jaar of 14 , die opgeleid wordt tot boeddhistische monnik bezig met een gebed. Een familie had eten gebracht voor Boeddha en daar werd voor gebeden. Best apart om te zien hoe zo'n jochie daar staat en voorbidt voor deze familie.
Blij dat we tegen de lunch weer terug waren bij ons huisje. Konden we even bijkomen. S middags hebben we een jungle tracking geregeld. Gewoon een wandelingetje door de jungle hadden we in gedachten.
Niet dus.
Om 3 uur gaan we naar een prachtig gelegen resort midden in de jungle. Dit was dus de plaats waar ze een soort commando trainingen doen. We gaan naar een waterval. Altijd leuk. Maar daarvoor moesten we toch weer een berg opklimmen. En niet zomaar een. Geen pad maar dwars door de jungle. Weer groen en geel voor de ogen en liters zweet eruit. Maar waarom had onze gids een groot touw bij zich?
Bijna bovenaan bleek waarom we deze nodig hadden. Een steil stuk rots van een meter of tien belemmerde onze doorgaan. Deze moesten we via een touw beklimmen. Hè koekert... We zijn wel op vakantie.
Wij naar boven en daar kregen we wel waar voor ons rupees. Een mooie waterval waar we onze voeten konden afkoelen. Bij het oprollen van de broekspijpen had Gonny een ongenode gast. Een dikke bloedzuiger op haar been die zich al goed vol had gepropt. Onze gids verwijderde deze vakkundig en we beginnen na ons voetenbadje aan de terugweg. Via het touw en de jungle kwamen we moe beneden. Daar werd Gonny nog behandeld tegen het bloeden. We vroegen of ze ook vetzuigers in de jungle hadden maar dat begrepen ze niet helemaal.
Eenmaal terug bij ons huisje onder de douche en even goed nakijken of we meer ongenode gasten hadden. Gelukkig was dat niet het geval. Op tijd eten en daarna naar bed. Wat een dag.