01-11-2012 t/m 06-11-2012

Donderdag 01-11-2012
Vandaag kunnen we uitslapen. Er was een optionele game drive maar dan moesten we weer heel vroeg op . Deze game drive was ingelast om te kijken of we op het allerlaatste moment nog leeuwen konden vinden. Gelukkig hebben wij die gisterenavond nog gezien en hebben daarom besloten even rustig aan te doen. Om 10 uur worden we opgehaald ( voor jullie is het dan 8 uur) . We hebben de goede keuze gemaakt om niet mee te gaan want het regent en dan is dieren spotten heel lastig. Zo meteen gaan we naar het zuidelijke deel van Queen Elizabeth National park wat ongeveer 2 uur rijden is. Daar gaan we lunchen en vanmiddag hebben we de volgende game drive. Op zoek naar de boomklimmende leeuwen. Wij zijn uitgerust en fit dus zijn er klaar voor. Weet niet of we daar weer wifi hebben. Wordt vervolgd.
Om precies 10 uur vertrekken we en gaan we de rest van de groep ophalen. Kunnen we meteen even zien hoe de oorspronkelijke lodges eruit zien. Het waren tented eco lodges . Deze lagen midden in de rimboe. In deze tenten stond een 2 persoonsbed en hadden een eco toilet. Behoefte doen en een schep zand er over heen gooien. De douche was buiten en als je warm water wilde hebben moest je dit van te voren aangeven. Zag er allemaal leuk uit maar wij hebben genoten van onze luxe. Wel kregen wij te horen dat ze met de ochtend game drive leeuwen hadden gezien. 6 stuks met een paar kleintjes.
Na al deze verhalen reden we naar het zuiden van het park waar we na de lunch een game drive gingen maken op zoek naar boom klimmende leeuwen. Omdat het s'nachts flink geregend had waren de paden flink modderig en hadden de busjes het moeilijk om er door te komen. Gelukkig hebben we 4w drive. We zien een aantal olifanten en zoals de hele reis veel "bambi's" . Iedere keer als we een auto tegen komen vragen we of ze iets gezien hebben. Ook bij een auto waar 6 bejaarden in zitten. Nee niets gezien. We gaan de bocht om en daar zien we 6 leeuwen in de boom. Ik denk dat de auto's staar of iets dergelijks hadden. De leeuwen liggen rustig in de boom op een tak te slapen. Af en toe rekken ze zich uit of gaan verliggen. Onze reisleider vertelde ons dat de laatste 6 reizen ze deze leeuwen niet gezien hadden. Wij dus wel. Echt een gaaf gezicht om dit te zien. Iedereen tevreden en konden we terug naar het Savanne hotel. Morgen staat er een reisdag op het programma. Moet een mooie reis zijn maar we zitten wel de hele dag in de auto. Maar dan gaat het gebeuren , de gorilla tracking. Ik kan niet wachten. Dit wordt het hoogtepunt van de reis.
Wat ik nog niet geschreven heb was dat wij 2 dagen geleden dat wij de lift van de Belgen kregen wij gestopt zijn op de Evenaar. Op zich is dat een leuk feitje. Tot er 2 mannen voorbij kwamen en riepen .... Foto? En hield iets omhoog. Wat bleek, iets verderop was een jeep tegen een nijlpaard gereden. Jeep Total loss en het nijlpaard ook. Het nijlpaard niet meteen. Wel meteen dood maar werd daar door de lokale bevolking meteen in stukken gesneden en verdeeld. Dit onder politie begeleiding. Is voor hun een gratis stuk vlees. De mannen die voorbij kwamen hadden een groot stuk huid met een dikke vetlaag. Toen wij na het nemen van de foto doorreden zagen we een paar honderd meter verder de laatste restjes van het nijlpaard liggen. Hier was weinig meer van over. Vond ik nog even leuk om te vermelden.

Vrijdag 02-11-2012
Om 7 uur zitten we aan het ontbijt om om 8 uur te vertrekken voor een lange reisdag. De rit was over moeilijk begaanbare wegen. We worden dus flink door elkaar geschud. Dit noemen ze ook wel een Oegandese massage. Een aantal van ons voelde zich niet echt lekker en waren dan ook blij dat we een aantal fotostops maakten en om half een aankwamen bij "travellers rest" . Dit is het restaurant waar Diane Fossey regelmatig kwam. Voor de mensen die niet weten wie dit is, zij deed onderzoek naar de gorilla's in Congo , Rwanda en Oeganda. Over haar werk zijn ook boeken en films gemaakt. Zij is door stropers vermoord. Na de lunch een wandeling door het dorpje gemaakt om evt laatste dingetjes te kopen. Van uit Kisoro waar we geluncht hebben is het nog maar 14 km naar Mgahinga lodge. Hier doen we wel ruim 1 uur over. Wederom een Oegandese massage gehad. We komen aan bij onze lodge waar de dragers voor de koffers al staan te wachten. We moeten nml de laatste 300 meter naar beneden lopen. Dit is onbegaanbaar voor de busjes. Beneden komen in een sprookjesachtige atmosfeer. De lodges liggen aan het water. Het zijn tented lodges die op palen gebouwd zijn. Allen met uitzicht over het water. Een magnifieke plek. Hier zullen we 3 nachten blijven wat zeker geen straf is. Om 7 uur spreken we af om te gaan eten en voor die tijd gaan we alles klaarmaken voor de gorilla tracking van morgen. Batterijen vol, geheugenkaartjes checken, rugzakken klaarmaken. Na het diner krijgen we alvast de eerste uitleg over de tocht van morgen. we moeten de instructies van de rangers opvolgen. 7 meter van de gorilla's blijven behalve als ze naar jou komen. Dan moet je nederig zijn en jezelf klein maken. Soms kunnen ze een beetje stoer doen door veel lawaai te maken en een beetje rond te rennen. Ik ben benieuwd. Om 10 uur gaan we slapen want we moeten voor de verandering weer vroeg op. 6 uur vertrekken we en we moeten ook nog 300 meter omhoog lopen naar de busjes.
Wat opvallend is als we ergens rondlopen of langsrijden. Wij worden meer bekeken dan andersom. En als je zwaait beginnen ze meteen te lachen. Dit vinden ze geweldig als een "blanke" naar ze zwaait. Soms staan kinderen met uitgestoken hand en roepen " gave me money" . Dit doen ze omdat ze dat ooit van andere gezien hebben en vaak een van de weinige Engelse woorden zijn die ze kennen. Als je dan gewoon zwaait , zwaaien ze terug en zijn ze tevreden. Een kinderhand is gauw gevuld. Morgen is dan eindelijke de grote dag. De meeste van de groep zijn toch wel opgewonden want dit is toch een uniek iets.

Zaterdag 03-11-2012
Vandaag is de grote dag. De gorilla tracking. Gaan we ze zien? Dat is altijd de grote vraag. Ze zeggen dat 99% ze zien. Je zult maar die ene % zijn. Om 8 uur is de briefing voor de tracking en het is minimaal 1,5 uur rijden dus we gaan om 6 uur weg. Pfff weer zo vroeg. Om half 6 ontbijten. Weet niet of ik dan al iets lust? Moet toch eten voor zijn pittige tocht. De tracking is met maximaal 8 personen per groep dus 2 moeten er met een andere groep mee en gaan ook een andere familie bezoeken. Gelukkig gebeurd het net als in de natuur dat er vanzelf de groepen worden bepaald. Onderweg hebben we de andere 2 die in het andere busjes zaten los moeten trekken omdat ze vast zaten in de modder. Regelmatig moeten we door dikke blubber rijden. Op tijd komen we aan bij de plaats waar we gaan starten. We krijgen van een Ranger de uitleg hoe de tracking eruit gaat zien. Wij gaan de Nshongi groep opzoeken. Deze groep bestaat uit 12 gorilla's . Als we bij de gorilla's komen mogen we daar maximaal een uur bij blijven. Om half 9 gaat het echte werk beginnen. Voor 40.000 shilling oftewel 15$ loopt er een drager mee. Dit zijn lokale uit het dorp die mee lopen en je rugzak dragen en je helpen bij de moeilijke stukken. Dat dit geen overbodige luxe is blijkt wel tijdens de tocht. We beginnen makkelijk. Een normaal wandelpad dat langzaam aan over gaat in een modderig pad. De Ranger die de leiding heeft staat in contact met andere ranges die al vooruit zijn gegaan. Ze weten nml waar de gorilla's de vorige dag hun nesten hebben gemaakt en beginnen daar een aantal uur van te voren om de sporen te volgen. Zodoende weten ze waar ze zitten. De tocht wordt steeds pittiger. De paden worden steeds stijlen en gladder. Gelukkig biedt de drager een helpende hand. Hoe dichter we bij de gorilla's komen hoe lastiger het wordt. Op een gegeven moment gaan we van het pad af en gaan gewoon door de jungle. Het is een " ondoorgaanbare jungle" en een pad moet worden gemaakt. De tocht op zich is al een belevenis. Na ruim een uur zegt de Ranger dat we er bijna zijn. Nog ongeveer een uur. Een uur door deze jungle is een hels karwei. Gelukkig viel het mee en na ruim 1,5 uur lopen , klimmen, glijden en ploeteren gaf de Ranger aan dat we er waren. Camera's pakken , een slok drinken nemen want dit mag niet bij de gorilla's , onze hulp wandelstok moesten we achterlaten en onze dragers bleven ook achter. Er werden een aantal takken weg gehakt en daar lag de eerste gorilla op een tak. Dit was een kippenvel momentje. Eindelijk waren we bij de dieren in de buurt. Er zaten nog 2 kleintjes wat hoger in de boom. Snel foto's maken. Dat deze dien geen schaamte kennen bleek wel meteen. Er liet er eentje een scheet van wel 30 seconden. De rangers zorgen er wel voor dat hinderlijke takken werden weggehaald zodat iedereen alles goed kon zien. Maar deze gorilla deed niet veel. Een beetje op een tak kauwen. De 2 kleintjes waren amper te zien. Zouden we hier nu een uur moeten staan? Nee dus. Iets verderop lag er nog een. Een nieuw pad wordt gemaakt en daar ligt een fors mannetje een beetje te rusten. Dit deed hij door regelmatig te gapen. Grappig was wel dat deze gorilla de hik had. Er wordt van te voren gezegd dat de afstand tot deze beesten 7 meter moet zijn maar dit was teruggebracht tot 3 meter en later zelfs nog minder. We hoorde dat er nog meer waren maar de jungle is zo dicht dat je geen idee hebt waar ze zitten. Maar daar hebben we de rangers voor. Weer wordt er een nieuw pad gemaakt en daar ligt nog een grote gorilla. Nog steeds niet de " silverback" , oftewel de leider van de groep. In deze gorilla zat iets meer leven. Deze zat lekker te eten. Maar we horen nog meer geluiden. De " silverback" zat nog iets verder. Ook hier wordt een pad naar gemaakt en konden we naar de leider van de groep. Een gigantische gorilla ligt daar op zijn dooie gemakkie. Door al de begroeiing was hij niet zo goed te zien maar daar wisten de rangers wel raad mee. Voorzichtig worden de takken weggetrokken en weggekapt. Er zat nog een tak in de weg maar die zat naast de gorilla. Ook deze wordt weg getrokken maar blijkbaar vond hij dit niet leuk. In een fractie van een seconde zit hij rechtop en begint te grommen. Dit is best wel angstaanjagend. Grappig is dat de rangers terug beginnen te grommen en de silverback wordt weer rustig. Hij zit nu wel in een mooie positie om te fotograferen en te filmen. Helaas is een uur zo om en moeten we weer gaan. De reden dat we maar een uur mogen blijven is om de dieren niet teveel te laten wennen aan de mensen zodat ze nog steeds wilde dieren blijven. We gaan op zoek naar onze dragers die onze spullen hebben. Deze waren ondertussen iets doorgelopen naar een makkelijkere plaats om te wachten. Dit hield in dat wij langer door de jungle moesten klimmen , kruipen , ploeteren , afzien en stuk gaan. De terugweg ging makkelijker. We hoefde nu voornamelijk af te dalen. Dit kost minder kracht. Om kwart over 12 waren we weer terug en hebben gezamenlijk geluncht. Omdat wij de gorilla's hebben gezien krijgen we een oorkonde en worden vrienden van de gorilla's . Toch een leuk aandenken. We nemen afscheid van de dragers en rangers en gaan opgewonden met het busje naar onze lodge. Iedereen is enthousiast over wat ze gezien en meegemaakt hebben. Dat is een geweldige belevenis. Op onze lodges drinken we gezamenlijk wat en raken we niet uitgepraat over wat we vandaag gezien hebben . En dan eerst lekker douchen en de foto' s bekijken op de iPad . Dan beleven we alles weer opnieuw. Dit zal nog lang in ons geheugen gegrift staan. Dit is een van de mooiste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Met een woord , het was GEWELDIG.

Zondag 04-11-2012
Een rustdag. vandaag staat er niets bijzonders op de planning. Dit komt omdat er een extra dag is ingepland voor de gorilla tracking. mochten we ze niet gezien hebben dan hebben we de mogelijkheid om het de volgende dag opnieuw te proberen. Dit was voor ons dus niet nodig. lekker uitgeslapen en ontbeten. een optie was om een klein boottochtje te maken wat we met 6 personen hebben gedaan. gewoon een relaxed tochtje door de mooie omgeving. grappig feitje is dat we langs een eilandje vaarde waar vroeger de dames die ongewenst zwanger werden en niet getrouwd waren op gedropt en vermoord werden. We zagen een grot waar de skeletten nog in lagen. We waren net op tijd terug toen het vreselijk begon te regenen. Na de lunch zouden we een wandeltocht door een dorpje hebben. Maar omdat het nog steeds regende hebben we dit maar geschrapt. Heb even genoeg gelopen. 3 Personen uit de groep zijn toch op pad gegaan. Wij hebben er een relaxte zondag van gemaakt.

Maandag 05-11-2012
We verlaten de Mgahinga lodge om naar een mooie lodge op een klein eilandje te gaan. Eerst moeten we 4 uur in het busje zitten en weer genieten van een Oegandese massage. Daarna nog een 5 kwartier op een klein bootje om bij onze lodge te komen. Ook deze is weer prachtig. We hebben een tented lodge met uitzicht over het water. Na de lunch hebben we een " village walk" gemaakt. Weer met een bootje naar een ander gedeelte waar we begonnen door een klein dorpje te lopen. Overal kwamen mensen vandaan die naar ons stonden te kijken. Enkele waaronder veel kinderen riepen " give me money, give me hundred" . Als je dan vraagt 100 euro of dollar beginnen e te lachen en weten ze niet meer wat ze moeten zeggen. Het gaat nml niet om het geld maar vinden een beetje aandacht leuk en dit is wat ze kennen. Na het dorpje over het platteland gelopen en gezien hoe ze alles verwerken en verbouwen. Veel kinderen volgen ons. s' Avonds met z'n allen rond het kampvuur gezeten en nog wat gedronken.

Dinsdag 06-11-2012
Het eind van de vakantie is in zicht. We hebben al veel gezien en gedaan en in prachtige lodges gezeten. Vandaag gaan we naar een van de mooiste lodges van Oeganda volgens " kenners" . We gaan weer vroeg weg om zodoende zolang mogelijk van deze lodge te kunnen genieten. We komen aan bij de lodge die midden in het park ligt. Echt een perfect mooie lokatie. Prachtig uitzicht ver een drinkplaats voor de wilde dieren. In dit park leeft maar 1 leeuw en een paar Luipaarden. Verder enkele Hyena's en de rest zijn " prooidieren" . Hier zien we voor het eerst Zebra's in Oeganda. s'Middags hebben wij een paardsafari geboekt. Doordat de paarden een vertrouwelijke geur hebben voor andere dieren kan je dichtbij komen. Zo zien wij van dichtbij de Zebra's , impala's Topi's, wilde zwijnen en zelfs Elanden. Een leuke belevenis. Vlak voor het avondeten zien we nog een " bush baby" . Dit zijn hele kleine schattige beestjes met een enorme staart.Deze dieren kunnen geen fel licht verdragen dus we mogen niet flitsen of met zak lampen schijnen. Onze lodge is werkelijk prachtig . Wederom een tented lodge met een geweldige badkamer met een perfect uitzicht. Ook hebben we een mooi terras met uitzicht. Voor het slapen gaan moeten we wel de kamer controleren op ongenode gasten. Zo vonden we buiten de torren en spinnen een schorpioentje. Deze maar even vakkundig onschadelijk gemaakt. Ook mogen we geen etensaren in onze tent hebben anders is de kans groot dat de apen binnenkomen en je kamer leegroven. Er zitten hier veel " velvet monkeys" die vreselijk brutaal zijn. Ook wel de Marokkanen onder de apen genoemd. Ga toch maar proberen te slapen en hopen dat ik er vannacht niet uit hoef. Morgen staat er een wandelsafari op het programma.